Het verhaal
Bianca is een twaalfjarig meisje met gescheiden ouders. Door de week woont ze bij haar moeder en haar broer Alan. In de weekends woont ze bij haar vader en, zoals in het boek beschreven, ‘zijn Cruz’ in een pakhuis samen met verschillende andere mensen. Volgens Bianca woont haar vader dan ook niet in een ‘normaal huis’.
Op een zomerdag eet Bianca samen met haar moeder en haar broer aan de keukentafel. Haar moeder vindt dat het dringend tijd is voor een gesprek. Het komt erop neer dat de vader van Bianca haar ‘onhandelbaar’ vindt en dat hij niet wil dat ze voortaan een heel weekend bij hem in het pakhuis komt wonen. Bianca vlucht na het horen van dit nieuws weg naar haar eigen geheime plekje in de tuin, achter het kippenhok van de buurvrouw.
Op diezelfde dag nodigt Bianca’s broertje, Alan, een vriendje uit om te komen spelen. Alan heeft al enkele keren een hartoperatie ondergaan waardoor hij in de watten wordt gelegd. Wanneer Bianca terugkomt van haar geheime plekje in de tuin merkt ze op dat Billy King bij haar in de zetel zit. Zij is een bekende actrice die meespeelt in Bianca’s favoriete soap ‘Hier bij ons’. Ze blijkt dan ook nog eens de moeder te zijn van Alans vriendje.
Bianca worstelt met de gedachte dat ze niet meer een volledig weekend bij haar papa kan zijn. Ze zondert zich af en knipt zichzelf uit familiefoto’s. Maar bij Billy King kan ze zich ontplooien en voelt ze zich op haar gemak.
Kan Bianca ervoor zorgen dat ze toch nog volledige weekends bij haar papa kan blijven? Daar zal je zelf moeten achter komen!
Reflectie
Ik vind dat dit boek zeer vlot leest. Alles wordt verteld in verschillende korte hoofdstukjes en korte zinnen. Ook de setting is zeer goed in kaart gebracht. Het gaat om een eenvoudige woonkamer en tuin op een zomerdag. De lezer zal deze setting zeker herkennen, want het zou zomaar in je eigen huis kunnen zijn.
Daarnaast vind ik dat het onderwerp zeer goed aansluit bij de leefwereld van scholieren. Gescheiden ouders is voor een kind zeker al niet gemakkelijk, en dat zal je merken wanneer je dit boek leest. Ik ben ervan overtuigd dat de lezer zich zal herkennen bij de gevoelens van het hoofdpersonage. Er worden zinnen gebruikt als ‘Ze moest eens weten’ of ‘Ze heeft geen idee van wat ik voel’. Dit zijn gedachten die scholieren ongetwijfeld ook hebben omdat ze zich niet begrepen voelen door volwassenen. Dit wordt zeer goed in beeld gebracht in het boek en de gevoelens van Bianca worden prachtig omschreven!
Tot slot vind ik het ook zeer sterk uitgeschreven hoe de papa van Bianca haar bestempelt als ‘onhandelbaar’. Bianca staat machteloos tegenover deze situatie omdat haar papa haar zomaar een ‘etiket’ opplakt. De korte hoofdstukjes en zinnen loodsen je als lezer doorheen het verwerkingsproces van Bianca. Je ziet het hoofdpersonage in het boek evalueren en langzaam maar zeker stevent het af op een goed einde.
Dit is een boek dat ik zeker zal onthouden om later eventueel in de klas te laten lezen. De gevoelens waarmee het hoofdpersonage zit zijn zo herkenbaar dat het perfect aansluit bij de leefwereld van het doelpubliek. Bovendien is Bart Moeyaert een bekende jeugdschrijver en ooit stadsdichter geweest van Antwerpen. Dat merk je duidelijk aan de literaire technieken die hij toepast.
Comments