Het verhaal
Acht jongeren hebben tijdens de zomervakantie de tijd van hun leven. Ze houden ervan om leuke spelletjes te spelen en hun lichaam te ontdekken. De hoofdpersonages in het verhaal zijn deze acht jongeren:
Thomas;
Liesl;
Ruth;
Ena;
Karl;
Jens;
Femke;
Jongen zonder naam.
Dat laatste hoofdpersonage komt vaak aan het woord in het verhaal, maar zijn naam wordt nooit vernoemd.
De spelletjes en de experimenten die ze doen beginnen eerste heel onschuldig, maar al gauw zoeken ze de grenzen op en lopen er dingen fout. Zo nemen ze plaats op een viaduct boven de autosnelweg en veroorzaken ze een ongeluk met doden en gewonden. Later loopt een nieuwe uitdaging voor Femke ook fataal af...
Reflectie
Voor het vak Nederlands 3.1 kregen wij, de studenten, de opdracht om allemaal hetzelfde boek te lezen en dat nadien klassikaal te analyseren en te bespreken. Docent Roel Coesemans presenteerde ons een boekenlijst waaruit we een bepaald boek dat we klassikaal wilden lezen moesten uitkiezen. 'Wij' van Elvis Peeters stond ook in deze lijst. Roel vertelde ons dat hij vroeger buurman is geweest van Elvis Peeters, die eigenlijk Jos Verlooy heet. We waren zo nieuwsgierig naar dit verhaal dat we unaniem gekozen hebben om 'Wij' te lezen en te bespreken.
Voor ik dit boek gelezen heb had ik de verfilming, die in 2018 uitkwam, gezien. Ik wist dus al min of meer wat het verhaal inhield. Ik was vooral benieuwd of er grote verschillen waren tussen het boek en de film.
Afkeer voor volwassenheid
De hoofdpersonages van het boek zijn allemaal op zoek naar zichzelf. Ze vertonen dan ook vooral een grote afkeer voor volwassenheid. Als lezer word je meegenomen in een wereld vol pubers. Ze wagen zich aan verschillende experimenten en je kan gemakkelijk mee volgen hoe de personages steeds de grenzen blijven verleggen, tot het fataal afloopt. Maar zelfs dan stoppen ze niet en blijven ze doorgaan.
Ik denk dat dit heel duidelijk de gedachtegangen van pubers weerspiegelt. Ze zijn op zoek naar zichzelf en ze willen vooral zelf de wereld ontdekken, zonder dat een volwassene zich hiermee bemoeit.
Deze afkeer voor volwassenheid komt zeer duidelijk naar voren en is op een krachtige manier geschreven. In het hoofdstuk 'Nissan' staan ze met de groep op een viaduct en wordt er door de jongeren gezegd dat de auto's die onder hun doorrazen net saaie mieren zijn die dag in dag uit moeten gaan werken en steeds dezelfde routinieuze job moeten uitoefenen. Dat zien de jongeren natuurlijk niet zitten. Ze hebben geen zorgen en kunnen dagenlang languit in het gras genieten van de zomerzon. Wellicht herinner jij je ook nog wel zo'n moment van tijdens jouw pubertijd? Zalig toch?
Angst en spanning
Voor ik dit boek gelezen had wist ik, dankzij de verfilming, al min of meer waarover het zou gaan. Toch heeft het boek mij geen seconde verveeld. Meteen bij de eerste pagina's word je meegenomen naar de jeugdjaren van Thomas. Hij hield toen enorm van het winterseizoen en vond ijspegels wondermooi. Op een dag besloot hij dan ook om zo'n ijspegel te bewaren in zijn diepvries.
Na deze flash forward gaat het verhaal verder bij de hoofdpersonages die in hun puberjaren zitten. Als lezer wordt je geduld hier op de proef gesteld, want je wilt steeds te weten komen wat er met deze ijspegel gaat gebeuren. Waarom wordt het verhaal van Thomas' jeugd zo specifiek vermeld in het begin van het boek? Je voelt het tot in je tenen dat de ijspegel nog een belangrijke rol zal hebben in het verhaal, maar wat precies?
Later kom je te weten dat de ijspegel een belangrijk aandeel heeft in de dood van Femke. Dit gebeurt niet op het einde van het boek, maar ergens in het midden. Daardoor bouwt de spanning na Femkes dood een beetje af en is er in de tweede helft van het boek nog nauwelijks sprake van spanning. Dat vind ik wel een beetje jammer en hierdoor blijf ik wat op mijn honger zitten.
Boek vs film
Bij het lezen van het boek stuitte ik toch op een aantal verschillen met de verfilming. Zo krijgt het personage dat in het boek regelmatig aan het woord komt, maar geen naam krijgt, in de verfilming de naam Simon.
Voorts zocht ik in het boek steeds naar de echte hoofdreden waarom de jongeren zulke gevaarlijk experimenten doen en waarom ze zichzelf prostitueren. Dat wordt niet specifiek vermeld in het boek. In de film hebben ze dit creatief opgelost. Daarin doet het personage Van Langendonck zijn intrede. Hij is de burgemeester van het dorp waarin Thomas woont en hij zou hem in zijn jeugdjaren misbruikt hebben. Dat zou dan zijn buitensporig gedrag omtrent seksualiteit verklaren.
Een aanrader
Ik vind dit boek zeker een aanrader voor wie eens 'iets aparts' wil lezen. Het boek dompelt je onder in de wereld van de pubers en je wordt meegesleept in hun leven vol experimenten. Als je aan dit boek begint moet je er wel rekening mee houden dat het vrij harde taal is die gehanteerd wordt. Maar dat is dan ook weer kenmerkend voor pubers en dat typeert de personages in het boek.
Comments